24/02/26 God the Source of Love

[지금 이대로]

God the Source of Love ㅡ

 “We love him, because he first loved us.”
 (1 John 4:19)

The heart of man is by nature cold and dark and unloving; whenever one manifests a spirit of mercy and forgiveness, he does it not of himself, but through the influence of the Divine Spirit moving upon his heart.

God is Himself the source of all mercy.

His name is “merciful and gracious.” 

He does not treat us according to our desert.

He does not ask if we are worthy of His love, but He pours upon us the riches of His love, to make us worthy.

He seeks not to punish, but to redeem.

Even the severity which He manifests through His providences is manifested for the salvation of the wayward.

He yearns with intense desire to relieve the woes of men....

All whose hearts are in sympathy with the heart of Infinite Love will seek to reclaim, and not to condemn.

Christ dwelling in the soul is a spring that never runs dry.

Where He abides, there will be an overflowing of beneficence.

To the appeal of the erring, the tempted, the wretched victims of want and sin, the Christian does not ask, Are they worthy?

but, How can I benefit them?

In the most wretched, the most debased, he sees souls whom Christ died to save....

The merciful are those who manifest compassion to the poor, the suffering, and the oppressed....

He who has given his life to God in ministry to His children, is linked with Him who has all the resources of the universe at His command.

 And in the hour of final need the merciful shall find refuge in the mercy of the compassionate Saviour, and shall be received into everlasting habitations.

 (Sons and Daughters of God 305)

ආදරයේ උල්පත දෙවියන්

"අපි ඔහුට ආදරෙයි, ඔහු මුලින්ම අපට ආදරය කළ නිසා."

(1 යොහන් 4:19)

මිනිසාගේ හදවත ස්වභාවයෙන්ම සීතලයි, අඳුරුයි, ආදරයක් නැහැ. යමෙක් දයාවේ සහ සමාව දීමේ ආත්මයක් ප්‍රකාශ කරන විට, ඔහු එය කරන්නේ තමාගෙන් නොව, ඔහුගේ හදවත මත දිව්‍ය ආත්මයේ බලපෑමෙනි.

සියලු දයාවේ උල්පත දෙවියන් වහන්සේය.

ඔහුගේ නම "දයාන්විත සහ කරුණාවන්ත" වේ.

ඔහු අපට සලකන්නේ අපේ කාන්තාරයට අනුව නොවේ.

උන්වහන්සේගේ ප්‍රේමයට අප සුදුස්සන්දැයි උන්වහන්සේ අසන්නේ නැත, නමුත් උන්වහන්සේ අපව සුදුස්සන් කිරීම සඳහා උන්වහන්සේගේ ප්‍රේමයේ ධනය අප මත වගුරුවන සේක.

ඔහු උත්සාහ කරන්නේ දඬුවම් කිරීමට නොව මුදවා ගැනීමටය.

උන්වහන්සේගේ ප්‍රතිපදාව තුළින් ඔහු ප්‍රකාශ කරන බරපතලකම පවා ප්‍රකාශ වන්නේ මාර්ගඵලලාභීන්ගේ ගැලවීම සඳහාය.

ඔහු මිනිසුන්ගේ දුක් කරදරවලින් මිදීමට දැඩි ආශාවකින් ආශා කරයි.

අසීමිත ප්‍රේමයේ හදවතට අනුකම්පා කරන සියලු හදවත් නැවත ලබා ගැනීමට උත්සාහ කරනු ඇත, හෙළා දැකීමට නොවේ.

ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ ආත්මයේ වාසය කිරීම කිසිදා නොසිඳෙන උල්පතකි.

උන් වහන්සේ වැඩ සිටින තැන පින්කම උතුරා යනවා ඇත.

වැරදි කරන්නන්ගේ, පරීක්ෂාවට ලක් වූවන්ගේ, අවශ්‍යතා සහ පාපයට ගොදුරු වූ කාලකන්නියන්ගේ ආයාචනයට, කිතුනුවා, ඔවුන් සුදුස්සන්දැයි අසන්නේ නැත.

නමුත්, මම ඔවුන්ට ප්‍රයෝජනවත් වන්නේ කෙසේද?

වඩාත්ම කාලකණ්ණි, වඩාත්ම නින්දිත, ඔහු දකිනුයේ ක්රිස්තුස් වහන්සේ ගැලවීම සඳහා මිය ගිය ආත්මයන් ය.

දයාවන්තයන් යනු දුප්පතුන්ට, දුක්විඳින අයට සහ පීඩිතයන්ට අනුකම්පාව දක්වන අයයි.

තම දරුවන්ට දේවසේවයේදී තම ජීවිතය දෙවියන් වහන්සේට දුන් තැනැත්තා, ඔහුගේ අණ පරිදි විශ්වයේ සියලු සම්පත් ඇති උන් වහන්සේ සමඟ සම්බන්ධ වේ.

අවසාන අවශ්‍යතාවයේ පැයේදී දයාවන්තයන් දයානුකම්පිත ගැලවුම්කරුවාගේ දයාවෙන් රැකවරණය ලබන අතර සදාකාලික වාසස්ථාන වෙත පිළිගනු ලැබේ.

(දෙවියන් වහන්සේගේ පුත්‍රයෝ 305)

사랑의 근원이신 하나님 ㅡ

“우리가 사랑함은 그가 먼저 우리를 사랑 하셨음이라”(요일 4:19)

사람의 마음은 날 때부터 냉랭하고 어둡고 사랑이 없다.

그러므로 사람이 자비와 용서의 정신을 나타낼 때는, 언제나 자기 스스로 그렇게 하는 것이 아니고 그의 마음에 역사하는 성령의 감화를 통해서 하게 된다.

하나님은 모든 자비의 근원이시다. 그분의 이름은 “자비롭고 은혜롭”(출 34:6)다.

그분은 우리를 우리의 가치에 의해 취급하지 않으신다.

우리가 당신의 사랑을 받을 가치가 있는지 묻지 않으시고, 우리를 가치 있게 해주기 위하여 당신의 풍성한 사랑을 부어 주신다.

그분은 벌을 주려 하지 않으시고 구속하려 하신다.

당신의 섭리를 따라 나타내시는 엄격함도 실은 완악한 자들의 구원을 위한 것이다.

그분께서는 사람들의 고통을 씻어 주고 그들의 상처에 향유를 발라 주고자 심히 갈망하신다.

무한한 사랑이신 하나님과 일치되는 마음을 가진 모든 사람은 남을 교화시키기 위해서는 힘을 쓰되 남을 정죄하지는 않는다.

영혼 속에 거하시는 그리스도는 결코 마르지 않는 샘이다.

그분께서 거하시는 곳은 어디나 자비가 흘러넘치게 될 것이다.

그리스도인은 잘못을 범하는 자들, 시험을 당하는 자들, 궁핍과 죄의 희생물이 된 가련한 자들의 부르짖음을 들을 때 그들을 도와 줄 가치가 있을까 하고 묻지 않고, 내가 어떻게 하여야 그들을 도와 줄 수 있을까 하고 묻게 된다.

그는 가장 가련하고 가장 비천한 사람들 속에서 그리스도께서 돌아가시면서까지 구원하려 하신 영혼들을 본다.

긍휼히 여기는 자는 불쌍한 자들, 고난 중에 있는 자들, 압박당하는 자들에게 동정을 보이는 사람들이다.

하나님의 자녀들을 위한 봉사로 생애를 하나님께 바치는 자는 누구나 우주의 모든 자원을 마음대로 쓸 수 있는 분과 연결된다.

긍휼히 여기는 자는 가장 어려운 시간에, 긍휼히 여기시는 구주의 자비 안에서 피난처를 찾게 되고 영원한 거처로 영접 받게 될 것이다.

 (하나님의 아들들과 딸들 305)