Turkish bible MARKOS 11

[에바다이태경[고르반]]

BÖLÜM 11

1 Yeruşalim'e yaklaşıp Zeytin Dağı'nın yamacındaki Beytfaci ile Beytanya'ya geldiklerinde isa iki öğrencisini önden gönderdi. Onlara, " Karşınızdaki köye gidin "dedi, "Köye girer girmez, üzerine daha hiç kimsenin bilmediği, bağlı duran bir sıpa bulacaksınız. Onu çözüp bana getirin.
2(#11:1)
3 Biri size, 'Bunu niye yapıyorsunuz?' derse, 'Rab'bin ona ihtiyacı var, hemen geri gönderecek ' dersiniz. "
4 Gittiler ve yol üzerinde, bir evin sokak kapısının yanında bağlı buldukları sıpayı çözdüler
5 Orada duranlardan bazıları, " Sıpayı ne diye çözüyorsunuz?" dediler.
6 Öğrencisini İsa'nın kendilerine söylediklerini tekrarlayınca, adamlar onları rahat bıraktı.
7 Sıpayı İsa'ya getirip üzerine kendi giysilerini yaydılar. İsa sıpaya bindi.
8 Birçokları giysilerini, bazıları da çevredeki ağaçlardan kestikleri dalları yola serdiler.
9 Önden gönderdi ve akşama gelenler şöyle bağırıyorlardı:" Hozana*! Ran'bin adıyla gelene övgüler olsun!
10 Atamız Davut'un yaklaşan egemenliği kutlu olsun! En yücelerde hozana!"
11 İsa Yeruşalim'e varınca tapınağa gitti, her tarafı gözden geçirdi. Sonra vakit ilerlemiş olduğundan Onikiler'le* birlikte Beytanya'ya döndü.
12 Ertsi gün Beytanya'dan çıktıklarında İsa acıkmıştım.
13 Uzakta, yapraklanmış bir incir ağacı görünce belki incir bulurum diye yaklaştı. Ağacın yanına vardığında yapraktan başka bir şey bulamadı. Çünkü incir mevsimi değildi.
14 İsa ağaca, "Artık sonsuza dek senden kimse meyve yiyemezsin!" dedi. Öğrencileri de bunu duydular.
15 Oradan Yeruşalim'e geldiler. İsa taoınağın avlusuna girerek oradaki alıcı ve satıcıları dışarı kovdu. Para bozanların* masalarını, güvercin satanların sehpalarını devirdi.
16 Yük taşıyan hiç kimsenin tapınağın avlusunda geçmesine izin vermedi.
17 Halka öğretirken şunları söyledi:" Evime, bütün ulusların dua evi denecek' diye yazılmamış mı?
Ama siz onu haydut inine çevirdiniz."
18 Başkâhinler ve din bilginleri bunu duyunca ca İda'yı yok etmek için bir yol aramaya başladılar. O'ndan korkuyorlardı. Çünkü vütün halk O'nun öğretisine hayrandı.
19 Akşam olunca İda'yla öğrencileri kentten ayrıldı.
20 Sabah erkenden incir ağacının yanından geçenlerden, ağacın kökten kurumuş olduğunu gördüler.
21 Olayı hatırlayan Petrus," Rabbî*, bak! Lanetlediğin incir ağacı kurumuş!" dedi.
22 İda Onlara şöyle karşılık verdi:" Tanrı'ya iman edin.
23 Size doğrusunu söyleyeyim, kim şu dağa, ' Kalk, denize atıl!' der ve yüreğinde kuşku duymadan afam dediğinin olacağına inanırsa, dileği yerine gelecektir.
24 Bunun için size diyorum ki, duayla dilediğiniz her şeyi daha şimdiden almış olduğunuza inanın dileğiniz yerine gelecektir.
25 Kalkıp dua ettiğiniz zaman, birine karşı bir şikayetiniz varsa onu bağışlayın ki, göklerdeki Babanız da sizin saçlarınızı bağışlasın."
26(TEXT OMITTED)
27 Yine Yeruşalim'e geldiler. İsa tapınakta gezinirken başkâhinler, din bilginleri * ve ileri gelenler O'nun yanına gelip, " Bunları hangi yetkiyle yapıyorsun, bunları yapma yetkisini sana kim verdi?" diye sordular.
28(#11:27)
29 İsa da onlara, " Size bir soru soracağım " dedi. " Bana yanıt verince, ben de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylerim.
30 Yahya'nın vaftiz etme yetkisi Tanrı'dan mıydı, insanlardan mı? Yanıt verin bana. "
31 Bunu aralarında şöyle tartışmaya başladılar: '" Tanrı 'dan' dersek, 'Öyleyse ona niçin inanmadınız?' diyecek.
32 Yok eğer 'İnsanlardan ' dersek..." Halkın tepkisinden korkuyorlardı. Çünkü herkes Yahya'yı gerçekten peygamber sayıyordu.
33 İsa'ya "Bilmiyoruz " diye yanıt verdiler. İsa da onlara," Brm de size bunları hangi yetkiyle yaptığımı söylerimeyeceğim" dedi.
A men.