Raporto de Komuna E-Kongreso de Japanio kaj Koreio

[esperanto]

2011한‧일 공동 에스페란토 대회 보고와 평가.pdf

661.04KB

Raporto de Komuna E-Kongreso de Japanio kaj Koreio

한‧일 공동 에스페란토 대회 보고와 평가

- Esperanta amikeco kaj interkompreniĝo trans la maro -

전반적인 보고와 평가 (Ĝenerala raporto de la kongreso) - 허 성 (HO Song / prez. de la LKK)

1. 개요

1) 이번 대회는 2008년에 일본 쪽에서 우리협회로 제안되어 2009년부터 준비하고 2011년 10월 7-9일 성남시 분당구 율동에 위치한 새마을운동 중앙연수원에서 열렸습니다. 이는 제43회 한국에스페란토대회와 제98회 일본에스페란토대회를 포함한 대회였다. 그 대회의 주제는 Esperanta amikeco kaj interkompreniĝo trans la maro(바다 건너 에스페란토로 나누는 우정과 상호 이해)였다. 같은 기간 같은 장소에서 제30회 한중일 청년에스페란토세미나리오도 같이 열려서 대회책자를 공유하고, 프로그램의 일부도 같이 하였습니다.

2) 대회참가자는, 일본 339명 신청자 중 209명(130명은 후원참가), 한국 132명 신청자 중 120명, 기타 국가의 참가자 11명(러시아 6명, 중국 2명, 몽골 2명, 체코 1명)으로 모두 482명 참가신청에 340명이 참가하였습니다.

3) 대회 프로그램은, 분과모임 28개, 업무전시용 설치대 12개소, 강연 5회 등이었습니다.

4) 대회관광 프로그램은, 대회후관광(1박2일-버스이용-동해안 속초 설악산 지역 관광)으로 참가자는 일본인 98명 + 한국 도우미 참가자 6명 +비에스페란토인 전문 안내원 4명. 버스 3대를 이용.

5) 대회 후 반나절 관광은, (1) 율동공원 산책: 약 50명 참가(한국인 도우미 포함), (2) 서울시내 중심가 관광: 약 80명 참가(한국인 도우미 포함), (3) 남산 관광: 31명 참가(한국인 도우미 포함).

2. 평가

1) 에스페란토에 입문을 하여 한 때 열심히 활동을 하다가 어떤 연유로 중단하게되어 오랫동안 에스페란토 운동 일선을 떠나 있던 예전의 동지들이 잠시나마 참여하여 우의를 돈독히 할 수 있었다는 것입니다.

2) 더욱 큰 성과라고 할 수 있는 점은, 당연한 일이지만, 한국 일본 두 나라의 에스페란티스토가 모여 에스페란토를 마음껏 써보기도 하고, 서로를 잘 사귀기도 하고, 에스페란토 문화에 마음껏 젖어보기도 하였습니다.

3) 또 한가지 성과는, 아직 국제적인 에스페란토 행사를 치른 경험이 적은 준비위원 여러분들이 인터넷을 이용한 에스페란토로 의사소통을 해가면서, 대회를 기획 경영할 수가 있게 되었다는 점입니다.

4) 좋은 환경의 대회장을 이용함으로써, 저렴한 비용으로 최적의 시설을 이용할 수 있었고, 또 오고 싶다는 일본 에스페란티스토들의 평가가 있습니다.

5) 세계 에스페란토계에 공동대회의 좋은 모델을 보여주었으며, 에스페란토 운동의 새로운 희망을 보여주었다고도 할 수 있겠습니다. 또한 이 대회를 이용하여 사회 각계에 에스페란토에 대한 인식을 더하게 할 수 있었습니다.

3. 비판과 제언

재정적으로도 도와주는 분들이 적지 않아서, 적자가 나기에 당연한 예산으로도 재정 이익이 발생한 대회를 치러낼 수 있었습니다. 대회 후 관광에서의 이익 발생이 큰 역할을 하였습니다. 또한 이 대회장을 이용하게되고 이를 잘 관리 운영하게 되는데 큰 역할을 한 준비위원들이나 도우미들의 공로가 크다고 봅니다.

그리고 이런 공동대회가 바람직하다는 점만은 확실히 자각하였습니다. 우리의 여러 가지 상황을 고려하여 볼 때, 이런 공동대회를 5년에 한번쯤은 치르는 것이 한‧일 에스페란티스토 서로에게 큰 이익이 된다고 확신합니다. 모처럼의 귀중한 시간을 내어서 에스페란토 운동 일선에 나서면서도 생산성 없는 과정을 보냈다면, 이를 반성하고 더욱 충실한 운동이 되도록 힘을 모읍시다.

 Tiu ĉi kongreso estis proponita de Japana Esperantio al Korea Esperanto-Asocio en 2008, kaj post la decido de la komuna organizo en 2009 oni komencis plani kaj labori. Mi estis nomumita kiel la prezidanto de LKK de la Kongreso.

Tamen la laboro ne estis facila al la koreaj preparantoj. Do ni devis preni multan ŝuldon al japanaj tre diligentaj kolegoj, kiuj ĉefe estis japanaj TEKO(Tegmenta Komisiono por la Komuna Kongreso)-anoj kaj la sekretario por la kongreso.

En la sama kongresejo oni kunorganizis la 43an Korean Kongreson de Esperanto kaj la 98an Japanan Esperanto-Kongreson. La kongresa temo estis Esperanta Amikeco kaj Interkompreniĝo trans la Maro. Ankaŭ la 30a Komuna Seminario inter Ĉina, Japana kaj Korea Junularoj okzis en la sama kongresejo.

Jen statistiko

1) Kongresaj aliĝoj: el Japanio 339 inkluzive 130 moralajn partoprenojn; el Koreio 132 inkluzive 12 nepartoprenantojn; el Rusio 6; el Ĉinio 2; el Mongolio 2 kaj el Ĉeĥio 1.

2) Programeroj: prelegoj: 5; fakaj kunsidoj 28, budoj estis plenumita 12.

3) Ekskursoj:

(1) Duontagaj: a) Libera promenado: ĉirkaŭ 50 inkluzive koreajn helpantojn. b) Promenado en Seula Centro: ĉirkaŭ 80 inkluzive koreajn helpantojn. c) Promenado ĉirkaŭ monto Namsan: 31 inkluzive koreajn helpantojn.

(2) Postkongresa Ekskurso: 98 japanoj kun 6 koreaj helpantoj kaj 4 neesperantistaj ĉiceronoj en 3 aŭtobusoj.

La ekskursa celo estis: la regiono ĉirkaŭ monto Sorak kaj la marbordo ĉirkaŭ ĝi kaj urbo Sokĉo kaj Gangneung. La vetero kaj la pejzaĝo estis tre bonaj.

La kongresejo estis tre bona loko por nia kongreso tiel, ke en unu silenta kaj pur-aera komuna loko la salonoj, restoracio, tranoktejoj kaj bezonataj iloj estis tute kune. Tion la kongresanoj tre ŝatis. La prezo de kongresejo, manĝoj, tranoktoj estis malaltaj sen ajna malfacilo por ĝui ilin.

Tien venis multaj partoprenantoj precipe japanaj. La ambaŭ-landaj Esperantistaj geamikoj ĝissufiĉe ĝuis Esperantan kulturon uzante nian karan komunan lingvon.

Mi, trovante ke multaj partoprenantoj de la kongreso tre ŝatas la komunan kongreson kaj kontentas, ekhavas deziron daŭrigi la kongreson almenaŭ du foje en jardeko. ♧

안내 (Informejo) -박용승 (PARK Yongsung)

En la kongreso, mi estus unu el plej facile troveblaj de la kongresanoj. Mi prezidis la programeron Interkona Vespero. Centre de la kongresejo mi sidis ĉe la tablo 'Demandu Min!', kien multaj homoj venis kun demandoj kaj petoj. Mi amikiĝis kun multaj homoj kaj ili laŭdis min pro la servoj. Oni kredas, ke mi multe kaj bone laboris en la kongresejo. Kiam mi demandas min, ĉu mi meritas tiajn laŭdojn, mia konscienco tute neas. Jen mi volas diri pri tiuj, kiuj ŝvite kontribuis por la kongreso malantaŭ la scenejo.

Unue, en la 7a de oktobro (unua tago de la kongreso), niaj samideanoj kun verdaj standardoj bonvenigis la eksterlandajn kongresanojn en la flughavenoj Incheon kaj Gimpo. Posttagmeze de tiu tago, s-ro Masoris staris ĉe la bushaltejo Seohyeon-stacio por bonvenigi en- kaj ekster- landajn kongresanojn al la kongreso.

La interkonan vesperon mi prezidis kun unu paperfolio. Dume, ĉe la enirejo s-ino LEE Namhaeng (Feliĉa) kontrolis kaj preparigis sekvajn prezentontojn. S-ro YU Pilgeun (Nepre) ĉiam staris malantaŭ la pordo. Kaj li tuj envenis, kiam la mikrofono aŭ laŭtparolilo ktp fukcias ne bone. Se ili ne farus la aferojn, mia prezidado tute konfuziĝus. Mi anoncis kaj disdonis senpagajn bierojn en la 2a parto de la Interkona Vespero. Multaj homoj ĝuis tion. La bieron kaj almanĝaĵojn aĉetis kaj kunportis en tiu nokto s-ro LEE Hong Jin, vicprezidanto de KEA.

Ĉe la tablo 'Demandu Min!' ni devis plenumi diversajn aferojn. S-ino Bek Sunjo kunlabore kun mi solvis la multajn demandojn kaj petojn de la kongresanoj. Ni fojfoje vokis taksion por veturigi la kongrsanojn. Taksio al la stacidomo estis ne tiel konfuziga, sed taksio al bushaltejoj estas sufiĉe timiga por eksterlandanoj. En tiu okazo, s-ro Masoris volonte akompanis ilin al la bushaltejoj. Kiam taksio ne troviĝas proksime de ni, s-ro LEE Hong Jin kaj aliaj koreoj volonte veturigis ilin per siaj aŭtoj. S-ro JANG Jeong- Ryeolo akompanis grupon da japanoj, kiuj private ekskursis en la fora loko Yeoui-do en Seulo, por prizorgi ilian sekurecon.

En la 2a tago, urĝaj petoj venis de 2 fakaj kunsidejoj pro mikrofono kaj projekciilo. Mi serĉis s-ron YU Pilgeun, kiu respondecis pri tiu afero. Li ĉiam kuradis tien kaj ĉi tien por bonorde funkciigi la aparatojn en ĉiuj haloj.

S-ro JEON Daebong neniam povis partopreni la programerojn, li rigardas ĉiujn fakajn kunsidojn nur per la vitra lenso de fotilo. S-ro PARK Jong Yeong, kiel filmisto pri ludvideo, diligentis ĉie en la kongresejo. Iliaj servoj ebligis al ni eterne ĝui la memoron de la kongreso.

Kaj iuj prizorgis la postkongresajn ekskursojn duontagan aŭ 2-tagan. Ĉiuj estus lacaj kaj emaj ripozi hejme post la pena laboro. Tamen tiuj volonte gvidis la ekskursanojn en la monto Seoraksan.

Cetere multaj homoj, kiujn oni ne ofte vidis dum la kongreso, sinkaŝe laboris pri afiŝoj sur pordoj kaj muroj, tabloj sur haloj, seĝoj sur podio, manĝoj kaj bone aranĝita bankedo ktp.

Antaŭ la kongreso oni anticipe imagis, ke ni frontos multajn problemojn kaj malkomfortojn, sed nun ni memoras la eventon kun nur ĝojoj kaj belaj impresoj. Ĉiun honoron kaj dankon al vi ĉiuj, kiuj volonte kunlaboris, kaj ankaŭ al la kongre- sanoj kiuj partoprenis grandanime komprenante ĉiujn malfacilojn dum la kongreso. Dankon!

― 한‧일 공동 에스페란토 대회에서 ‘친교의 밤’ 사회와 ‘안내(informejo)’를 맡았던 나는 많은 분들로부터 격려와 칭찬을 받았다. 그러나 그 영광은 보이지 않는 곳에서 땀 흘리신 모든 분들의 것이라고 본다. 여기에 나의 눈에 비친 그 숨은 공로자들의 수고를 기록하고자 한다.

‘친교의 밤’에 문 뒤에서 다음 출연자를 대기시키고 순서를 관리해 주신 이남행 씨, 음향기기에 문제가 발생할 때마다 순식간에 달려와 해결해주고 사라지던 유필근 씨, ‘안내(informejo)’ 책상에서 함께 일한 백순조 씨, 필요할 때마다 버스정류장까지 외국인들을 동행해준 김성일 씨, 택시가 주변에 없을 때는 참가자들을 자신의 승용차로 모셔다 준 이홍진 씨 외 여러분, 여의도에서 있었던 불꽃놀이를 보고 싶다는 일본인 참가자들을 동행해준 장정렬 씨, 분과모임에 참가하지 못한 채 다른 분들의 불편 없는 대회를 위해 노력하신 분들이 있었다.

그 외에도 대회 첫날 인천공항과 김포공항 입국장에서 녹색기를 들고 외국인 참가자들을 영접해서 대회장 가는 교통편을 안내한 분들, 그날 오후에 서현역 공항버스정류장에서 외국인들을 마중하여 길을 안내한 김성일(Masoris) 씨, 매 끼 식사를 챙기고 푸짐한 음식으로 Bankedo(연회)를 준비한 분들, 항상 대회의 모든 프로그램을 카메라 렌즈를 통해서만 바라보신 전대봉, 박종영 씨, 행사를 마친 후 반나절관광과 대회 후 관광에 동행하며 수고한 분들, 항상 문제 해결의 종착점이었던 민현경 KEA 사무국장...

그렇게 묵묵히 수고해준 분들 뿐만 아니라 미흡하더라도 너그럽게 이해해 주신 참가자들 덕분에 대회를 멋지게 치를 수 있었다. 모두에게 감사한다. ♧

식사와 연회 (Manĝoj kaj Bankedo) - 오순모 (OH Soon-mo)

이번 대회에서 내가 담당한 부분은 대회기간 동안 bankedo(연회)를 포함한 식사에 관한 일이었다. 새마을 연수원 식당에서 식사를 하기 때문에 대회 일주일 전에 각 끼니별로 식사 인원수만 알려주면 되었다. 그 중 토요일 저녁시간에 있을 bankedo에 대해서는 세심한 준비가 필요했다. 이번 공동대회에서의 bankedo는 등록비에 비용을 포함시켜 모든 참가자들이 전원 참가하기로 되어 있었다. 참가자들의 금전적인 부담을 줄이기 위해 다소 약소한 bankedo로 하자고 일본 측과 사전 합의도 한 바 있었다.  대회 1주일을 앞둔 준비 모임에서 극적으로 출장뷔페로 결정을 했다. 이 결정은 출장뷔페 회사 측과 저렴한 금액으로 합의를 이끌어 낸 준비위원 Feliĉa(이남행), 후원금 모집을 담당한 Natura(정현주), 그리고 이번 공동대회를 위해 적극 후원금을 내 주신 회원 여러분들께 돌리고 싶다.

 분위기가 무르익을 무렵 이중기(UEA 한국대표) 씨의 제안으로 에스페란토에 입문한 지 50년 이상이 된 일본 에스페란티스토 Aoyama Tooru 씨와 한국의 김영명(한국에스페란토협회 지도위원) 씨가 모든 참가자들로부터 축하를 받았다. 이어 한‧일 양국 에스페란토 단체 회장 두 분의 건배 제의로 국경을 넘어 모두가 하나 되었다. 그 소중한 시간이 참가자들에게 오래오래 기억될 것이다. ♧

문화행사 (Interkona Verpero kaj Festa Vespero) - 이남행 (Feliĉa)

이번 공동대회는 다양한 분과와 강연 등이 있었지만 Interkona Verpero(친교의 밤)와 Festa Vespero(문화의 밤)도 그 이름에 맞게 잘 진행되었다고 본다.

먼저 Festa Vespero의 경우 한국과 일본에서 각각 연극 한 편과 전통춤 둘씩 두 나라의 전통문화를 감상할 수 있는 Nacia Vespero(민족문화의 밤)와 같은 분위기로 진행되었으며 연극의 내용이나 의상에서 소품 등 노력한 흔적이 엿보였다.

특히 춘향전의 배역 하나를 Semanto(일본)님이 맡았고 Aŭa danco(일본 전통춤)의 경우 객석의 참가자들이 함께 어우러져 화합의 장을 이루었다.

Interkona Vespero(친교의 밤)의 경우는 가능한 한국과 일본의 공동작업으로 이루어지는 것이 좋다고 생각되어 사전에 일본의 지인들과 접촉해 프로그램을 준비했다.

일본사람이 무대에서 후루사또를 부르고 우리는 고향의 봄을 불렀고, Ricko와 이홍진 씨의 듀엣이 있었다

양평지회 어린이들의 인형극과 느티울 행복한 학교 학생들의 linio-danco(라인댄스)는 넘치는 활력과 춤 실력으로 곧이어 출연할 mirindaj virinoj(놀라운 여자들)를 잔뜩 주눅 들게 하였다. 우리의 mirindaj virinoj는 그 Interkona Vespero에서 춤을 추기로 계획한 날부터 성공적인 대회를 향하여 가고 있었다. 이렇게 시작된 그들의 행보는 앞으로도 계속될 것 같다. 대회를 빛내기 위하여 땀 흘린 모든 분께 감사한다. ♧

재정, 숙박, 도서판매대 담당 (Financo, Loĝigo, Libro-servo) - 민현경 (MIN Hyeon Kyeong)

한‧일공동에스페란토대회의 준비위원으로 재정과 숙박을 담당하였다. 많은 사람들이 큰 부담 없이 대회에 참가하게 하자는 차원에서 뜻있는 분들의 후원에 의지할 수밖에 없다고 뜻을 모았다. 다행히 정현주(Natura, 후원금모집 및 관광안내 담당) 준비위원이 책임을 지고 직접 연락을 해가면서 후원금을 조성하여 손실이 없는 재정이 되도록 애썼다. 일본 참가자들의 요청으로 만들어진 ‘대회 후 관광’(postkongresa ekskurso)은 일본에서 처음부터 일본 엔화로 관광비용을 지불하기로 하여 환차익이 발생하여 대회재정에 도움이 되기도 하였다. 

이번 행사에서는 숙소는 별도 예약체계로 참가와 숙소라는 두 가지의 예약이 필요하다는 점은 아직 대회 때 숙소예약이라는 일에 익숙하지 않은 한국 참가자들에게는 또 다른 일거리였다. 숙소 업무를 보며 쉽지 않았던 또 다른 점은 예약하는 순서대로 남자와 여자만 구분하여 숙소를 배정하면 되는 것이 아니라, 어떤 이는 친한 사람들과 같은 방에 배정 받기를 원해 이런 저런 상황을 고려하는 것도 일이었다.

Libro-servo(도서판매대)는 금년에 새로 발행된 도서 ｢에스페란티스토 민족사인 이종률 선생｣, ｢Amuze Lernu｣, ｢Esperanto kaj Mi-에스페란토와 나｣, ｢영어-한국어-에스페란토 사전｣, ｢즐거운 에스페란토 나라｣, ｢Etero kaj Vento kaj Steloj kaj Poemoj｣, 대회 기념품으로 제작한 나만의 우표와 엽서 등과 기존의 도서들을 충분히 배치해 오랜만에 에스페란토 행사에 나온 참가자들과 일본 참가자들을 겨냥하여 다양하게 준비하였다. 대회준비위원으로 도서판매대만을 지키고 있을 수 없어 참가자들 중 부산경남지부의 박미숙 씨에게 대신 도서판매대를 맡아줄 것을 부탁드렸다. 그분은 한 분과모임에 참석하는 것을 제외하고 도서판매대를 충실히 지켜주었고, 정애자 씨와 김주 씨가 도와주기도 하였다. 감사드린다.

Libro-servo와 관련하여 한 가지 아쉬운 점은, 대회 마지막 날에 있었던 Libro-horo(신간안내)에서 책 소개를 듣고 책을 구매하려 한 분들이 이미 판매대를 철수하는 바람에 뜻을 이루지 못하는 경우가 있었다는 것이다. 다음에 이런 프로그램이 있다면 시간 배치 시 반영할 점이다. ♧

대회장 (Kongresejo) - 이홍진 (LEE Hong Jin)

대회장 준비

1. 관리사무소 방문

- 대회행사시 주의사항, 사용할 수 있는 것과 할 수 없는 것 등 문의.

- 술 마셔도 되는 지, 마이크 및 조명 고장 시 연락처, 밤에 몇 시까지 운영하는지 현수막 부착할 수 있는지, 안내판 부착 여부, 배너 설치 여부

- 대회 시설 사진 찍어오기

2. 에스페란토 안내표 달기

- (박수현씨가 프린트 해 온) 안내판을 2인 1조로 달기 (준비물: 스카치 테이프 및 안내표지)

- 휴지통 분리수거, 자판기, 동전교환기, 숙소 및 명단, 본부사무실, 각 층 숙소 화살표 등 포함

* 아쉬운 점: 자주 가는 faka kunsidejo를 각 복도마다 표시하여 쉽게 찾을 수 있게 할 것.

* 어쩌다 한 번 사용하는 회의실일수록 잘 볼 수 있도록 안내표시.

* 폐회식장이 개회식장과 다른 곳이므로 미리 안내 표시.

* 대회장 전체 구조를 알 수 있게 대형 평면도를 붙인다.

* 자판기 고장 시 휴일(토/일)인 관계로 직원 없음.

* 자판기 밀크 부족으로 우유 2통을 사 왔음.

* 생수 판매 희망

3. 현수막 3개 신청

- 대강당(개회식장) 용, 길이 6.6m x 폭 90cm: 8만원 견적

- 소강당(폐회식장 및 Interkona Vespero)용, 길이 5.7m x 폭 70 cm, 7만원 견적

- Bonvenon (입구): 길이 7.5m x 폭 90 cm, 8만원 견적

- 3개 20만원 (부가세를 제외한 금액으로 업체에 부가세 제외 요청할 것)

- 도안 시안 마련 후 메일로 LKK 에 코멘트 받기

- 최종안을 청우기획 (016-350-6213)에 의뢰

- 현수막 장소를 정확히 지시 (Bonvenon을 입구 정문에 달고 싶었는데 규정상 불가, 전용장소에 담)

- 현수막 도안: 바탕은 녹색, 글자는 흰색으로 하되, 별은 녹색별이 보이도록 둥근 원(흰색) 속에 녹색별로 표시.- 특기사항: 에스페란토 글자 중에 g 머리위에 ^표시를 하는 글자가 있으니 유의바람.

4. 대회장

- 대회 개회 시 책걸상을 옮김.

* 이러한 책걸상 배치할 인원 확보가 어려움 → 아르바이트생 구합시다.

5. 일본에서 보내 온 물품을 관리사무실에서 Akceptejo까지 운반

6. 미니버스 운영 (렌터카)

- 서현역에서 새마을연수원까지 오후 1시부터 밤 9시까지 8시간 12인승 렌터카

- 총비용: 25만원 = 렌터비 20만원 + 경유 및 수고비 5만원

- 렌터카 앞뒤 유리창에 Esperanto 표지 부착

* 폐회식 다음날 아침에 2~3회 정도 렌터하고 싶었지만 지나치게 비싼 견적에 포기하고 택시 이용.

* 콜택시 이용 시, 평일 아침엔 6시15분 넘으면 콜택시 없으므로 주의.

7. 서현역 안내자 운영

- 부산의 김성일씨에게 오후 2시부터 6시까지 공항버스 정류장에서 안내 요청.

* 안내를 교대할 사람이 없었음.

8. 율동공원 답사

- Duon Taga Ekskurso 장소 답사, 특히 안전문제 유의, 횡단보도에서 좌우측 차량 통제.

* 일본인 카메라 분실. 공원 운동기구에서 운동한 후 놓고 옴.

9. 기타

* 우리가 신청한 시기에는 우리밖에 없었지만, 행사일이 다가오자 엄청난 수의 운동장 사용자로 인하여 주차하기 어려울 정도로 차가 많아 출입통제 있었음.

* 차 운전자를 위한 좀 더 자세한 약도 및 안내가 필요. ♧

영접과 관광안내 (Bonvenigo kaj Ĉiĉerono) - 강헌구 (KANG Hon-gu)

1. 공항영접: 10월 7일 오전 11시부터 오후 5시까지 김포공항(김우선 씨 담당)과 인천공항(필자 담당) 입국장에서 녹성기를 들고 영접하였다. 인천공항에서 처음 만난 에스페란티스토는 체코에서 온 Karel Stulz 씨였다. 그는 한 시간 30분 정도 뒤에 온 일본팀과 함께 버스를 타고 서현역으로 갔다. 그리고 Tahira Masako 씨 일행을 마지막으로 맞이했다. 김포공항으로는 그날 OGAWA Kazuo(일본) 씨를 비롯하여 총 25명이 입국했는데, 오후 2시 이후에는 OGAWA Kazuo 씨가 김우선 씨를 대신하여 입국장을 지켰다.

2. 우표 및 엽서 발행(Persona poŝtmarko, poŝt- karto): 나만의 우표 6장 시트 50매, 우표20장 시트 10장 그리고 엽서 200장을 발행하였다. 국내용 엽서 50장 국제용 엽서 50장에 대회날인 10월7일자로 소인해서 한‧일공동에스페란토대회 기념엽서로 활용하였다. 엽서 발행량이 적어서 마지막 날에는 판매할 수가 없었다. 일본에서도 나만의우표를 발행하여 대회전에 사용했다고 한다.

3. 반나절 관광(남산, 명동): 일본인 27명이 참가하였고, 김우선, 김영옥, 경종례 그리고 필자가 안내를 맡았다. 남산가지 버스로 이동한 후 서울타워에 승강기를 타고 올라가 서울전경을 내려다보고 단체사진을 찍었다. 그리고 사랑의 열쇠탑과 봉수대를 둘러보았다.

버스를 타고 명동 중앙우체국 앞에서 내려 명동관광에 나섰다. 한국은행, 충무로, 명동예술극장 그리고 명성성당의 역사를 설명해 주었다. 마침 일요일이어서 예배드리는 모습도 잠간 지켜보았다.

김과 김치를 사고 싶다는 이가 있어 명동에 있는 작은 판매점을 안내하니 10여명이 김을 구입하였다. 종각을 지날 때 들은 얘기인데 우리는 새해 첫날 33번 타종을 하는데 반해 일본에서는 108번 타종한다는 것이었다. 저녁식사는 허성 씨가 안내한 단체와 함께 탑골공원 앞 우리식당에서 함께 하였다. 판단 착오로 서울타워입장료를 추가로 징수한 점이 중대 실수로 남았다.

4. 대회 후 관광(( Duontaga ekskurso): 먼저 경포대에서 점심식사를 하고 바닷가로 산책을 나갔다. 녹성기와 함께 사진을 찍어 경포대를 Esperantujo로 선포하였다. 다음에는 낙산사를 방문하였는데 불탄 흔적이 많이 치유가 되었다. 설악산 케이블카 시간에 쫒겨 버스 두 대는 먼저 출발하고, 한 대는 몸이 불편하여 늦게 따라오는 일본인을 태우고 나중에 뒤따라 오도록 하였다.

설악산 권금성을 케이블카로 올라 갔는데 아쉽게도 20여 명만 5분거리의 권금성까지 올라가고 나머지는 케이블카에서 내려 관람하였다. 녹성기와 함께 권금성에서 언제 다시 사진을 찍을 수 있을지 몰라 함께 올라간 분들과 함께 열심히 사진을 찍었다. 신흥사 가는 길에 엄청 큰 통일대불을 보고 모두가 작아지는 느낌이었다.

저녁에는 대포항 파도횟집으로 갔다. 맹인안내견도과 동반한 시각장애인 참가자 한 분을 Nakamura Daishin 씨가 늘 옆에서 보살펴서 감동을 받았다. 

다음날은 오색약수 물맛을 체험하고 한계령에서 내려 설악산의 절경을 감상하고 돌아왔다. 돌아오는 길에 가평휴게소에서 공항으로 가는 버스와 서울로 돌아오는 버스에 인원배치를 다시 했다. 동서울 버스터미널까지만 가기로 한 버스를 경복궁역으로 도착지를 변경하여 일본인들의 편의를 도모하였다. 마지막으로 70세가 넘은 Sano Hisako를 청량리 호텔까지 동행하였다. ♧

후원금 모집, 대회 후 관광 (Kolekto de financa subteno, Postkongresa Ekskurso-정현주 (Natura)

준비위원들에게 일을 맡겨지는 과정에서 나는 반나절소풍 도우미로 활동하기로 되었는데 허성 준비위원장이  제안하여 준비위원이 되었고 후원금 모집을 담당하였다.

 ‘대회 후 관광’ 신청자가 늘어나 버스 세 대를 운행하게 되었고, 안내자가 한 명 더 필요하여 내가 동참하였다. 그 관광에 참가할 일본인들 대부분이 노인인데다 초보자도 많아 우리가 에스페란토로 안내를 한다 해도 소통에 문제가 있어 복잡한 관광지에서 안전을 보장할 수 없을 테니 일본어 관광안내원을 쓰고 우리는 에스페란토로 도우미 역할을 하기로 했다. 버스에서 전문안내원은 일본말로 재미있는 이야기를 많이 하는 듯 했다. 

하지만 전문 안내원 없이 에스페란토로 유창하게 안내를 했더라면 얼마나 유익하고 재미있는 시간이 되었을까 하는 마음에 내내 미안하고 아쉬워 창밖의 가을풍경을 배경으로 미래의 완벽한 여행안내자 모습을 그리며 4박5일간의 행사를 마무리했다. ♧

Fininte la Komunan E-Kongreson de Japanio kaj Koreio

- 한‧일 공동 에스페란토 대회를 마치고 -

KAWANISI Teturo (Semanto)

La Komuna Esperanto-Kongreso okazis en la tagoj de la 7a ĝis la 9a de oktobro ĉe la centra trejnado-instituto de Korea Saemaul-Movado en la suburbo de Seulo, Seongnam. Tre bela vetero gratule bonvenigis nin dum la kongresaj tagoj. En la kogreso efektive partoprenis ĉirkaŭ 340 esperantistoj el ambaŭ landoj korea kaj japana, inkluzive de esperantistoj el aliaj kvin landoj. Ankaŭ la 30a komuna seminario okazis samloke paralele kun la komuna E-kongreso.

Jam de antaŭ tri jaroj ni preparadis okazigon de tiu ĉi evento, starigante la tegmentan komisionon (TEKO), kies membroj konsistis el ambaŭlandaj esperantistoj. Kvankam ni jam rekte interkomunikiĝis aŭ en okazoj de la UK de ambaŭ landoj, aŭ en okazoj de la Azia Kongreso aŭ en okazoj de la komuna seminario, tamen tio ĉi estas la unua provo por nia longa Esperanta movado, ke ni, koreoj kaj japanoj, kune havas la ĉiujaran kongreson samloke kaj samtempe kiel la komunan kongreson. Tia ideo spontane aperis al japanoj sekve de la sukceso de la UK en Jokohamo en 2007, kiu estis fakte bonega okazo utiligi Esperanton praktike. Ni jam bone scias, ke en ambaŭ landoj oni okazigas regule ĉiujare tutlandan Esperantan kongreson. Nur reperzentantoj reciprokis partoprenon en ĝi. Do, ni provu havi la komunan kongreson kun partopreno de tutaj kongresanoj samtempe kaj samloke. Iniciatite de s-ro SIBAYMA Zyun'iti, prezidanto de estraranoj de Japana Esperanto-Instituto (JEI), oni tuj komencis detaligi kaj konkretigi la planon. Multaj esperantistoj ambaŭlandaj jam de la komenco de preparado montris grandan intereson pri tio kaj proponis multajn fakkunsidojn laŭ siaj temoj. Ankaŭ prelegoj, programoj de vesperoj interkona kaj festa, kaj ekskursoj duontaga kaj transnokta estis bone aranĝitaj. Precipe en vesperoj interkona kaj festa ni povis plezure ĝui kulturon de ambaŭ landoj kaj interkonatiĝi amike. En decembra numero de la organo de JEI, La Revuo Orienta, ni planas resumi enhavon de multaj fakkunsidoj. Kaj kiel memoraĵon ni eldonis Trilingva interparolado-n kun kompakta disko kun deziro, ke ĝi helpu al esperantistoj, kiuj emas ekhavi intereson pri reciprokaj originaj lingvoj dank’ al tiu ĉi kongreso. Koreoj kompilis kaj eldonis la libron, Esperanto kaj mi, kiel memorlibron de tiu ĉi kongreso. Tiu ĉi libro certe helpas al japanoj simpatie informiĝi pri Esperanta movado en Koreio pere de interesaj rakontoj pri individuaj Esperantaj viv-historioj. Mi estas certa, ke profitante avantaĝon de esperantisteco, ni povis plezure interkomunikiĝi kulture kaj interkompreniĝi bone en laŭtemaj fakkunsidoj. Mi kredas, ke la kongresa temo, 'Esperanta amikeco kaj interkompreniĝo trans la maro', sukcese plenumiĝis. Tion simbolis ankaŭ programo de nia komuna kantado de korea kanto, Printempo de la Hejmloko, kaj de japana kanto, La Hejmloko.

En la kongrsejo mi rimarkis, ke eĉ inter samlandanoj koreaj aŭ japanaj oni parolis esperante pli ofte kaj pli multe ol en ordinara tutlanda kongreso.

Ne ordono de klas-gvidanto, sed internacia etoso mem spontane postulas de ni uzi Esperanton praktike. Mi estas certa, ke ni konvinkiĝis, ke internacia etoso estas nepre bezonata por pozitiva kaj aktiva uzo de nia lingvo. Nun mi persone rememoras la paroladon de Zamenhof okaze de la prepara konferenco de ruslandaj esperantistoj en Peterburgo en 1910. Tiam Zamenhof salutis al rusoj ne en rusa lingvo sed en Esperanto (kvankam Zamenhof kreskadis en rusa lingvo en sia familio), akcentante, ke esperantistoj devas paroli ne nur pri Esperanto, sed en Esperanto. Li emfazis gravecon de praktika uzo de Esperanto eĉ inter samlandanoj. Ankaŭ en tiu senco tiu ĉi evento de la komuma kongreso estis sukcesa por ambaŭ landoj. Ni povas diri, ke ĉiama ekzisto de esperantistoj de najbaraj landoj en la kongresaj programoj streĉigis nin en nepra Esperanta etoso. Kvankam la vetero estis bela kaj la kongresejo estis komforta kun multa verdaĵo, tamen tro da ĝia vasteco kofuzigis precipe japanojn por trovi ĝustan ĉambron de la programo. Ili emis perdi multan tempon senbezone. Kiel multaj plende menciis, pli detala kaj pli klariga mapo devis esti antaŭpreparata. Mi kiel unu el TEKO komisionanoj japanaj devas pardonpeti de tiuj, kiuj havis malfacilon pro tio.

Fine mi esprimas elkoran dankon al ĉiuj partoprenantoj, al ĉiuj organizantoj pro sukceso de tiu ĉi komuna kongreso, precipe al LKK-anoj koreaj, kiuj multe laboris por akcepti japanajn esperantistojn, por ke japanoj havu plezuron agrable en la kongreso. Laste mi volus prezenti la impreson de iu japana komencanto, kiu finfine decidis partopreni en tiu ĉi kongreso kun kuraĝo. Ŝi diris klartone (tamen japane), “Se venontajare la sama kongreso okazos en la sama loko sammaniere, mi nepre partoprenos. Ĉar tiu ĉi komuna kongreso tre tre plaĉis al mi.” Multan dankon al vi ĉiuj. ♧ (Reprezentante TEKO membrojn japanajn. Vicprezidanto de estraranoj de JEI.)

Komenco bona, ĉio bona; Fino bona, ĉio bona

- 시작이 좋으면 다 좋다; 끝이 좋으면 다 좋다 -

TAHIRA Masako (Japanio)

Kio impresis min?

Miaj vortoj ne temas pri oficiala raporto kiel unu el JKK(Japana Kongresa Komitato)-anoj, sed miaj personaĵoj.

a) Kiel danki al LKK, TEKO (Tegmenta Komisiono por la Komuna Kongreso), JKK kaj volontuloj, kiuj solidare kaj harmonie kunlaboris por la brila sukceso de la kongreso!

b) Krom la kunsidoj proponitaj de KEA kaj JEI, la aliĝintoj mem planis la fakkunsidojn. Libera kaj demokratisma Esperantujo!

c) Ankaŭ ĉi-foje mi spertis antaŭ kaj dum la kongreso, ke la labormetodoj de japanoj kaj alilandanoj malsamas. Japanoj antaŭe diskutas, poste decidas, laste plenumas por eviti problemon surloke. Japanisme: Komenco bona, ĉio bona; Alilokisme: Fino bona, ĉio bona.

Kiujn programerojn mi ĉeestis?

1) LKK/TEKO/JKK-kunveno: Ĉio en ordo inter la tri grupoj.

2) Interkona Vespero: Vidi/aŭdi kantojn, dancojn, muzikon, pupteatraĵon, karaokeon de talentuloj surpodiaj plezuras, sed ankaŭ rekte interkonigas partoprenantojn inter si babili libere, mi ideas.

3) Melferma soleno: Nenia problemo kun iom da streĉo.

4) Azia Agado: La nuna, eksaj du prezidantoj de KAEM, mongola KAEM-ano kaj aliaj serioze diskutis pri la estanteco kaj estonteco de azia agado. Bedaŭrinde mankis korea KAEM-ano.

5) SAT: Japana peranto de SAT raportis pri SAT kaj japana SAT, korea SAT-ano pri korea SAT. Leviĝis voĉo okazigi SAT-kongreson en Koreio, ĉar ĝis nun okazis nur en Eŭropo. Fon- diĝis komuna retlisto de ambaŭlandaj kamaradoj komuniki inter si kaj kontraŭi atomcentralojn. Al mi plaĉas la vojoj “SAT ‘per’ Esperanto”, “UEA ‘por’ Esperanto”. Mi bezonas ambaŭ.

6) Esperanto-rondo: Koreaj kaj japanaj Esperanto-rondoj prezentis kiel ili movadas en sia loko kaj multon lernis unu la alian.

7) Komuna Manĝo: Bongustaj kaj abundaj manĝaĵoj sen aldona kongreskotizo! Se en Japanio, multege kostas. Ĉu iuj vegetaranoj kaj veganoj facile manĝis aŭ ne, mi ne rimarkis.

8) Festa Vespero: Ambaŭlandaj teatraĵoj, dancoj kaj aliaj interesis spektantojn. Mi aŭkciis kun prof. SO Jin-su, profesinivela aŭkciisto. Ni ne havis tempon diskuti kiel duope　fari, sed mirinde ĉio bone iris dank’ al la helpema prof. SO. Nin helpis 2 JEJ-anoj. Dankon al la aĉetintoj. La vendosumo 666,000 ŭonoj iris al la kaso de JEJ, la organizanto de la 68a IJK en 2012 en Tenri, Nara, Japanio.

9) Delegita Reto de UEA: Japana ĉefdelegito de UEA klarigis pri UEA, Delegita Reto, Pasporta Servo, Centra Oficejo de UEA, kaj ĉeestantaj delegitoj rakontis kiel utiligi la delegitecon. Ju pli delegitoj aktivas, des pli membroj de UEA multiĝas. Multiĝu novaj delegitoj.

10) Kunsido de JEI: JEI nun frontas laŭjuran ŝanĝiĝon pri kiu membroj informiĝu. La fakoj de JEI (Ĝenerala, Financa, Organiza, Internacia, Redakta, Stud-Eduka, Informa, Eldona) prezentis kion la fakoj laboras. Mi, kiel estro de Internacia Fako, akcentis ĉefe pri la kunlaboro kun UEA kaj KAEM.

11) Ferma soleno: Ĉio bonordis eĉ kun rido kaj malstreĉo.

12) Duontaga ekskurso 'Promenado en Seula Centro': Mirigis min la malalta kotizo aŭtobusi tiom longe kun bongusta vespermanĝo el elekteblaj tri menuoj surloke. Perdiĝis 3 japanoj dum la ekskurso, kio ĝenis koreajn ĉiĉeronojn. Pardonon.

Kion mi bedaŭris?

1) Mi ne povis helpi la programeron 'Pasporta Servo', ĉar la karavano de JEI, kies unu el zorgantoj mi estas, malfrue alvenis al la kongresejo. Miaopinie karavano ne maltrafu eĉ parton de la programo. Mi komprenas, ke la karavano konsistis el tri grupoj (de Narita, Kansai, Komacu), pro tio tre malfacilas elekti oportunajn flugojn.

2) Ne ĉiuj japanoj flugas al Incheon aŭ Gimpo. Iuj demandis min kiel veturi al la kongresejo de la haveno Busan aŭ de la stacio Seulo. Mi ne povis respondi krom pri de la flughavenoj.

3) Mi ĉiam malkontentas en kongresoj gustumi ne ĉiujn programerojn, ĉar samtempe okazas pluraj. Kelkaj kunsidoj devigas min ĉeesti kiel estraranon de JEI. Se mi povus libere elekti laŭ mia gusto, krom la supre menciitaj eroj, mi ĉeestus en: 'Histori-lernolibro', 'Infana kurso', 'Akupunkturo', 'Danco-Valso', 'ILEI', 'Gustumi gimĉion', 'Libro-horo', 'Kunsido de KEA', eĉ 'Komuna Seminario'. Se mi havus 10 korpojn, mi povus ĉeesti en ĉio! Sed ju pli multe da programeroj, des pli bone, ĉar oni povas elekti la plej interesajn por si mem.

4) Multaj demandis min, kie kiuj ĉambroj estas. Ankaŭ mi komence ne komprenis en kiuj etaĝoj kiuj ĉambroj. Se ekzemple sur la muroj de diskuteja domo estus indikiloj en Esperanto (mi trovis nur la korean kaj la anglan, en kiuj mi analfabetas), oni pli facile trovus sian serĉatan ĉambron.

5) Por la duontaga ekskurso ne estis informo kie manĝi. Surstrata homamaso facile perdigas ekskursanojn. Ne ĉiuj fidele sekvas ĉiĉeronojn kun la esperanta flageto, ĉar iuj estas maljunaj kaj malrapidas. Sed eĉ se oni perdus vojon, per taksio li/ŝi povus alveni la manĝejon, se ili havas la adreson. Mia amikino, sen la kongreslibro, feliĉe estis helpata de bonkora koreo surstrate, bone parolanta japane, vizitis policejon, veturis per polica aŭto al la manĝejo. Dankon al la polico! Poste ŝi proponis, ke LKK enmetu bileton de la ekskurso kun la adreso de la manĝejo en la nomkartujon por ke perdiĝintoj povu serĉi la lokon. Ĉu tro da dorlotemo? Pli kaj pli multiĝas maljunuloj en Esperantujo, do zorgoj necesas.

6) Mia amiko protestis, kial okazigi Japanan Kongreson ekster Japanio. Laŭ mi, komune havi landajn kongresojn ne problemas escepte de vojaĝkosteco. Vidu Aŭstralian kun Novzelanda, Usonan kun Sudamerika. Li malmembriĝis de loka, regiona kaj landa organizoj, kiuj subtenis la komunan kongreson. Ĉu iuj koreoj same protestos havi Korean Kongreson en Japanio? ♧ (Estro de Internacia Fako de JEI.)

Rememoroj pri la du samtempaj kongresoj

- 한‧일 공동 에스페란토 대회 참가기 -

Gennadij Ŝlepĉenko (Rusio)

En vendejoj de Vladivostoko troviĝas multaj libroj en kiuj oni priskribas historion, kulturon, politikon kaj tradiciojn de Koreio kaj Japanio. Ŝajnas ke traleginte tiujn, vi eksciu ĉion pri la landoj. Sed tiu opinio estas granda eraro, ĉar libroj donas ne sciojn. Libroj donas nur informon. Sed por ke la informo transformiĝu en profundajn sciojn, necesas plenumi grandan intelektan kaj spiritan laboron, kiu antaŭ ĉio baziĝas sur nepra kontakto kun reprezentantoj de fremdaj kulturoj.

Nome la komuna Esperanto-kongreso, kiu okazis de la 7-a ĝis la 9-a de Oktobro en urbo Seongnam, ebligis tiujn kontaktojn kun reprezentantoj de Japana kaj Korea kulturoj. Dum la komuna kongreso mi renkontiĝis kun Miyazawa Naoto, kun kiu iam komenciĝis nepraj kontaktoj de Vladivostokaj esperantistoj kun esperantistoj de Hokkajdo. Necesas noti ke li alvenis ne kiel pasiva spektanto, sed kun apelacio “Atomcentralo estas malamiko de mondo popolo”, tre aktuala temo en nuna tempo. Mi renkontiĝis kun Hoŝida Acuŝi, kun kiu mi ofte kontaktas, kaj ni parolis pri ebla rusa kandidato, kiu vizitos venontjare la Japanan Esperanto-kongreson en Sapporo.

En sama ĉambro mi tranoktis kun du interesaj esperantistoj el Mongolio, kiuj estas reprezentantoj de Mongola Centro de Universala Homama Asocio. Venontjare ili vizitos Japanion, kaj ilia itinero trapasos Vladivostokon. Mi ĝojas denove renkonti ilin en mia loĝejo, kaj konatigi tiujn kun lokaj esperantistoj.

Antaŭ la komuna kongreso per interreto mi konatiĝis kun s-ro JANG Jeong-Ryeolo el Busan, kiu estas ĝemela urbo de Vladivostoko. En la kunveno mi donacis al li romanon de fama rusa verkisto Liv Tolstoj, tradukita en Esperanton, kaj li prezentis al mi libron de korea verkisto kaj poeto JUN Dong-Ĝu. Jen estas porekzempla interŝanĝo de kulturaj valoraĵoj. Por mi la libro estas tre valora, ĉar mi tute ne konas korean poezion. Kaj mi esperas ke libro de JUN Dong-Ĝu Etero kaj vento kaj steloj kaj poemoj riĉigos kulturon de Esperantujo.

Ankaŭ estas notinde, ke Centra Trejnado-Instituto situas en tre pitoreska loko. Diligente zorgataj florbedoj, diversaj specoj de arboj, mirinde freŝa aero. Pintaj montoj gardas kvieton de la lernantoj. Se Esperanto celas harmonion inter popoloj, do, ĉi-loke harmonio inter homo kaj naturo jam estas atingita.

Bedaŭrinde ĉi-foje grupo de rusaj esperantistoj konsistis el pensiuloj, kiuj ne vigle parolas Esperanton. Do, por altigi nian lingvan nivelon, ni, unuavice elektis programeron por komencantoj. Kaj nia elektado ne estis erara. Dank’ al majstre organizita la programero fare de s-no Osioka Taeko, nin ĉiam akompanis gaja etoso, kaj, vole-nevole, riĉiĝis nia leksikono. Sed plej grave, estis demonstrita metodo, kiu per amuzaj ludoj stimulas komencantojn por perfektiĝi en la lingvo.

Tri tagoj de la komuna kongreso traflugis tre rapide. Nek pluaj vizitoj de vendejoj por aĉeto de memoraĵoj, nek spektado de Seulaj stratoj tra vitro de turista aŭtobuso prezentis tion, kion donis neforgeseblaj renkontiĝoj kun koreaj kaj japanaj esperantistoj.

En Koreio mi estas unuafoje, kaj mi ĝojas ke dank’ al Esperanto, Koreio por mi iĝis pli proksima.

(Vicprezidanto de la klubo Pacifiko.)

La kongreso donis al mi novan senton

- 한‧일공동대회는 나에게 새로운 영감을 주었다 -

Sun Mingxiao (Ĉinio)

Kiam mi informiĝis pri la komuna kongreso de Japanio kaj Koreio, mi estis ege ĝoja. Mi kun 4 gesamideanoj, partoprenis en la komuna kongreso: s-ro Zheng Shunli (Favoro) estas ĝenerala sekr. de Zaozhuang-a Esperanto-Asocio; Sun Ziwei estas mia filino studanta ĉinan tradician medicinon ĉe Kongfucejo; Yang Songso (Frada）estas elstara studentino de Esperanto en Zaozhaung-a Universitato. KAEM monsubtenis ŝin por la kongreso; Zhang Yan (Hirundo) ĉeestis UK-on en Jokohamo kaj 2007-KS en Koreio. Ŝi estis mia studento kaj estas vicdirektoro de iu granda kompanio produktanta papermanĝilojn kun Esperanta marko.

Mia filino donas multajn energiojn al studo de angla lingvo kaj ŝi bone scias pri Esperanto pere de mia agado en Esperantujo, tamen ŝi ne estas libera ĉiam por studi Esperanton. Kiam mi decidis gvidi ŝin al Koreio, ŝi tuj eklernis Esperanton. En la kongreso ŝi trovis utilecon de Esperanto. Post la kongreso ŝi plendis min kial mi ne instruis al ŝi Esperanton pli frue. Mi ofte diris al miaj gestudentoj, ke la plej bona instruisto estas intereso. Sed mi nun diras, ke la plej bona insturisto estas kongreso. Por ĉinoj partopreni en fremdlanda kongreso estas malfacile. S-ro Egawa Harukuni, kiu estas mia bona amiko el Japanio, ĉi-foje monsubtenis min al la kongreso. Mi elkore danks lin.

Ĉi-foje la tri junulinoj multe partoprenis en la KS, kaj mi partoprenis en kelkaj fakkunsidoj, ekz. delegio de UEA, akupunkturo, Mogolia agado kaj por komencantoj. En la faka kunsido por komcantoj la amuza metodo de instruado estis tre interesa. La tradicia metodo gvide legi kaj klarigi gramatikon ne povas allogi la intereson de lernantoj. Post la kongreso mi prave uzis la amuzan metodon kaj ĉiuj gestudentoj akceptis la instruadon.

Dum la faka kunsido de delegito de UEA oni parolis pri efikeco de la delegitoj. Laŭ mi delegito devas esti bona esperantisto kaj movadanto. Fakte bonaj esperanstistoj mankas al nia Esperantujo. Kiel Esperanto disvolviĝas sen bonaj esperant- istoj? Delegito devas bone servi al esperantistoj laŭ regulo de UEA. Delegita reto estas parto de kulturo de Esperanto. Kulturo estas animo.

Junĉjo el Koreio ofte diras, ke ĉar pasporta servo estas bona kulturo de Esperanto, oni devas disvastigi la kulturon. Lastajare mi petis sciencan projekton: la efiko de Esperanto dum komunikado trans kulturoj. Mia celo estas montri al publiko per mia esplorado. La superaj du kulturoj en Esperantujo estas bonaj ekzembloj por mia esplorado. Nun la fortaj kaj laŭtaj voĉoj de la mondo estas paco, harmonio kaj amikeco. Kiel oni povas realigi tiojn? Laŭ mi konstruado de kulturo estas ĉefa metodo por la celoj. Delegitoj de UEA estas semantoj, propagandantoj kaj gardantoj de kulturo de Esperanto.

Kvankam Esperanto-kulturo estas unika kaj bona por homara paco kaj harmonio, ĝia lnfluo estas tre malgranda en socio pro malofteco de esperantistoj en la mondo.

Dum la kongresomi aŭdis dialogon de japanaj samideanoj: "Eble en venonta kongreso kelkaj veteranaj esperantistoj el nia lando forpasos, la samnombraj junuloj ne certe aperos. Tio signifas, ke la malapero estas rapida ol apero, do nia kulturo estas danĝera. Mi rimarkis la situacion, ke gardi la kulturon estas nia devo. Pro tio mi alvokas fondi Internacian Esperanto-Muzeon.

La kongreso donis al mi profundan impreson. Ambaŭ landaj gvidantoj kaj la LKK-anoj multe laboris. La kongresanoj sufiĉe ĝuis kaj junuloj amuze kisis nian lingvon. La koreaj mezlernejanoj viglis en la kongreso, ĉinaj junuloj admiris pri fremdaj scioj, mongolaj esperantistoj elstaris per homama voĉo.

Post la kongreso s-ino HAN Sugheui veturigis nin ĝis Deahan-Hotel en Seulo. Ŝi gvidis nin al Seula Esperanto-kulturcentro de s-ro Ŝlosilo kaj turismaj lokoj. Dum la kongreso s-ro Onklo veturigis nin viziti lian hejmon por ke ni konu korean kulturon. S-roj Junĉjo kaj LEE Songwoo regalis nin en Seulo per bongustaj manĝaĵoj.

Prof. LEE Youngkoo varme akceptis nin en sia universitato. Li havas ideon fondi fakultaton de Esperanto en lia universitato kaj fondi Esperanto-Muzeon. Kiam mi montris al li mian planon kunlabori por esplorado de Mozio-internaciigo kaj proverbo de diversaj asocioj, li tute konsentis pri mia plano. Prof. SASAKI Teruhiro (prez. de KAEM) ankaŭ opinias mian planon prava.

La kongreso donis al mi kaj miaj kunuloj novan senton por Esperanto. La orda kaj pura socio, verda medio kaj moderna civilizacio montras al ni multajn pensojn. Mi ankaŭ dankas MIN Hyeonkyeong (ĝenerala sekretariino de KEA), JUNG Eun-Kyung (ĉeforganizanto de la 30a KS) kaj SONG Ho-young kiuj multe prizorgis nian viziton. Dum la KS ĉinaj junuloj donacis ĉinajn artaĵojn por danki al ili. ♧  (UEA-delegito en Zaozhuang.)