DN16. 대반열반경 Mahāparinibbānasuttaṃ (170) 뿍꾸사 말라뿟따의 일화1

Pukkusamallaputtavatthu말라 족의 아들 뿍꾸싸의 이야기뿍꾸사 말라뿟따의 일화 192. Tena rokho pana samayena pukkuso mallaputto āḷārassa kālāmassa sāvako kusinārāya pāvaṃ addhānamaggappaṭippanno hoti. Addasā kho pukkuso mallaputto bhagavantaṃ aññatarasmiṃ rukkhamūle nisinnaṃ. Disvā yena bhagavā tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdi. Ekamantaṃ nisinno kho pukkuso mallaputto bhagavantaṃ etadavoca – ‘‘acchariyaṃ, bhante, abbhutaṃ, bhante, santena vata, bhante, pabbajitā vihārena viharanti. Bhūtapubbaṃ, bhante , āḷāro kālāmo addhānamaggappaṭippanno maggā okkamma avidūre aññatarasmiṃ rukkhamūle divāvihāraṃ nisīdi. Atha kho, bhante, pañcamattāni sakaṭasatāni āḷāraṃ kālāmaṃ nissāya nissāya atikkamiṃsu. Atha kho, bhante, aññataro puriso tassa sakaṭasatthassa [sakaṭasatassa (ka.)] piṭṭhito piṭṭhito āgacchanto yena āḷāro kālāmo tenupasaṅkami; upasaṅkamitvā āḷāraṃ kālāmaṃ etadavoca – ‘api, bhante, pañcamattāni sakaṭasatāni atikkantāni addasā’ti? ‘Na kho ahaṃ, āvuso, addasa’nti. ‘Kiṃ pana, bhante, saddaṃ assosī’ti? ‘Na kho ahaṃ, āvuso, saddaṃ assosi’nti. ‘Kiṃ pana, bhante, sutto ahosī’ti? ‘Na kho ahaṃ, āvuso, sutto ahosi’nti. ‘Kiṃ pana, bhante, saññī ahosī’ti? ‘Evamāvuso’ti. ‘So tvaṃ, bhante, saññī samāno jāgaro pañcamattāni sakaṭasatāni nissāya nissāya atikkantāni neva addasa, na pana saddaṃ assosi; apisu [api hi (sī. syā. pī.)] te, bhante, saṅghāṭi rajena okiṇṇā’ti? ‘Evamāvuso’ti. Atha kho, bhante, tassa purisassa etadahosi – ‘acchariyaṃ vata bho, abbhutaṃ vata bho, santena vata bho pabbajitā vihārena viharanti. Yatra hi nāma saññī samāno jāgaro pañcamattāni sakaṭasatāni nissāya nissāya atikkantāni neva dakkhati, na pana saddaṃ sossatī’ti! Āḷāre kālāme uḷāraṃ pasādaṃ pavedetvā pakkāmī’’ti. 192. Tena rokho pana samayena pukkuso mallaputto āḷārassa kālāmassa sāvako 103.그 때 말라 족의 아들 뿍꾸싸는 알라라 깔라마의 제자인데,4.26.그 무렵에 뿍꾸사 말라뿟따Pukkusamallaputta는 알라라 깔라마의 제자였는데 kusinārāya pāvaṃ addhānamaggappaṭippanno hoti. 꾸씨나라 시에서 빠바 시로 통하는 대로를 가고 있었다.꾸시나라로부터 말라로 가는 대로를 따라가고 있었다. Addasā kho pukkuso mallaputto bhagavantaṃ aññatarasmiṃ rukkhamūle nisinnaṃ. 말라 족의 아들 뿍꾸싸는 세존께서 한 나무 아래 앉아 있는 것을 보았다.뿍꾸사 말라뿟따는 세존께서 어떤 나무 아래에 앉아계신 것을 보고 Disvā yena bhagavā tenupasaṅkami; 보고 나서 세존께 가까이 다가갔다.보고 나서 세존께로 가까이 다가갔다. upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ nisīdi. 가까이 다가가서 세존께 인사를 드리고 한쪽으로 물러나 앉았다.가까이 다가가서는 세존께 절을 올리고 한 곁에 앉았다. Ekamantaṃ nisinno kho pukkuso mallaputto bhagavantaṃ etadavoca – 한쪽으로 물러나 앉은 말라 족의 아들 뿍꾸싸는 세존께 이와 같이 말씀드렸다. –한 곁에 앉은 뿍꾸사 말라뿟따는 세존께 이렇게 말씀드렸다. – ‘‘acchariyaṃ, bhante, abbhutaṃ, bhante, [뿍꾸싸]“세존이시여, 참으로 놀라운 일입니다. 세존이시여, 예전에 없었던 일입니다.“경이롭습니다. 세존이시여. 놀랍습니다. 세존이시여. santena vata, bhante, pabbajitā vihārena viharanti. 세존이시여, 출가자들은 적멸에 들어 지냅니다.세존이시여, 출가자들은 참으로 고요하게 머무십니다.”